Oyuncak değil Şiiri - Orhan Özçelik

Her kes bana gelince,
Bir yerlerde duruyor.
Her kes bir ben sevince,
Çok kıymetli oluyor.
Benden önce halini,
İyi bildiklerim var.
Her kes beni bulunca,
Saraylarda yaşıyor.

Ne oldu bu insanlar,
Uzayda mı yaşıyor.
Bu insanlar kendini,
Bilmem ki ne sanıyor.
Her kesin köşesi var,
Her kes ayrı havada.
Her kes ayrı dünyada,
Ayrı çalım satıyor.

Dur da biraz soluklan,
Gidişin gidiş değil.
Ben sana gönül verdim,
Öyle kolay iş değil.
Kolay değil dünyanın,
Dertlerine katlanmak.
Ben seni sevdim dedim,
Sevgim oyuncak değil.