Oyuncak oldu yürekler,
Zaman denen çocuğun ellerinde...
Değer miydi sanki bunca boş geçen vakte?
Neydi bizi böyle ardı sıra sorgusuz sualsiz sürükleyen?
Bilinen son değil miydi sanki,
Herkes gibi bizi de bekleyen.......
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta