Oyunbozan Şiiri - Ahmet Fatih Erdöl

pekiştir iki elinle beraber hayallerini
belki yardım edersin geleceğe, gelecekte sana
yorulmuş burnun bu havayı koklamaktan
etrafta sis, ilginde endişe, gözlerinde pas

özgür düşler göğü doldurur
ay'a arkadaştır onlar
gök bizim , yıldızlar bizim
bu karanlığı yırtıyorlar perde perde
karanlıkta bizim..

sonumuzu hangi kelimeyle getirsek
neye değer ki koca ömür hangi söze
arkamızdan yazanlar da önümüzü görmez
önümüzün sorgusu ve ölümü yine bize ait

ölümden haber var, kendisi bilinmez
yaşamın öncesi öldü, sonrası nefes almadı daha
bugün ise kuru ve taze, kargalarla oynaşır
elin yanarda hiç buz vermez hayat

gözlerimde bir oyunbozan saklı
gözlerim de sende
gözlerin bir ışık besliyor
bir ışık ta karanlıkta gizli
karanlık ise bende