Oyunbozan Şiiri - Gülşen Destanoğlu

'elma dersem çık
armut dersem çıkma'

saklanıyorum boşlukta
boşluğumda bir ana
büzülmüşüm kucağında

(anne n’olur duy beni
söyle
kim bozdu genetiğimi
sahi
kim
ne zaman yaktı bahçemdeki inciri)
...

elmada
koca bir kurt şimdi havva
kemiriyor ruhumu/ parça parça

sağırım artık çağrılara
sığarım kendi dünyama
hem/ ademoğullarının
en büyük yalanıymış kaburga
...

'elma
elma /çık ortaya'

sağırım diyorum
size
-sana-
duymuyor musunuz

hadi / üfleyin usulca

incir külleriyle dolu kulağıma