Oyunbaz Şiiri - Aydanur Saraç

kesip tarıyor saçlarını yağmur
açıyor şemsiyesini,
uçsun diye, uçmuyor serçeler

arsız bir çocuk
düşleri geziyor yılını unuttuğum
-üstümü kirleteceğim bir sokak,
hani bahçeler... diye bağırıyor
dağılıyor hüzün

havada lirik bir aşk
güneş kaldırmakta perdesini
sonu olmalı,
değil bu değil gördüğüm ebruli,
üflüyor kapanıyor kapılar, bir gülüş
ağlamalarında kaldığım
herkes, her şey kendi içine

aslan diyorum,
sıkıştırınış pençesine geyiği
oyun, oyun sanıyor börtü böcek.