Önce çıkartıyorsun göğün yedi kat üstüne
Sonra bırakıyorsun aniden
Yerle yeksan ediyorsun, her yeri
Bakmıyorsun bile
Önce gülüyor, kokluyor, öpüyorsun
Sonra sevmiyorum diyorsun
Tozu dumana katıp gidiyorsun, sessizce
Görmüyorsun bile
Önce gözlerinin içi parlıyor uzaklara dalınca
Sonra dudaklarında buz kesiyorsun
Ateşe üfleyip içini dağlıyorsun, hunharca
Umursamıyorsun bile
Önce ben ölürüm diyorsun boş bir mezarın başında
Sonra sen ölüyorsun hemen doluyor mezar bir anda
Beni bir başıma bırakıp gidiyorsun, haince
Yaşayamıyorsun bile
Oyuna hoş geldin, hoş geldin oyuna...
Oyuna ayak uydur; unutma, benim tarafımdasın.
Kayıt Tarihi : 26.10.2020 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
fizikciahmetinsiirleri.home.blog
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!