Oyuna Geldim Şiiri - Navruz Kaplan

Ben oyuna geldim yok oldun evden
Çalgılar çalarken sen bana küstün
Yaptığın neyidi sorsayıdın keşke
Sen küs kaldın cezaları ben çektim

Ağlıyarak ayırdım ben o günü
Sen çok güldün beni kırdın gülüşle
Bekledim tam beş yıl olmuştu burda
O gün ben ayırldım kararı verdim

Ben sevgimi eve gömdüm o günü
İstersen beni kov istersen unut
Eve mezar yaptım taştan mektupum
Her gün çocuklarım mektupumu okusun

Temelde taş varsa oturur bina
Yımaya kimsenin gücü yetmez ki
Arı gibi çalışırsın evlada
İhtiyacı yoksa görmez babayı

Sarılır evlata görmez kendini
yaşlanmış atalar arar evlatı
Yılarca beslemiş vermez zahmeti
baba tek kalınca ağlar söylemez

Katı olamaz bu evlatlar ataya
Vermişsin helaldan yapmaz zülümü
Kanında varsada şüpe ederim
Çocuklar ataya sahip çıkmalı