bir ütopyamız vardı gün doğumu kızıllığında
kime rastlasak kimliğmizi yırtardık
bu yüzden adını deniz koymuştuk
ilk yaz akşamlarının
ah! ..içimde kırık mumlar
kırmızı şarapnel parçaları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
kime rastlasak kimliğmizi yırtardık
bu yüzden adını deniz koymuştuk
ilk yaz akşamlarının
.....
güzel !!
bir oyun bu oyuncusuz oynanan
yarı çıplak bir dans ritmiyle
iki kıyı arasındaki bir köprüde
.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta