Oyun Üstüne Oyun Şiiri - Yaşar Yaramış

Ülkemin üstünde oynanırken
Oyun üstüne oyun,
Sakın sanmayın bu millet
Aptal,koyun.

Düşmanla yatıp da
Hep koyun koyun
Hem de rol yapıp
Bize oynamayın oyun.

Ülkemin üstünde dolaşırken
Kara kara bulutlar
Kendini bilmez maşa,hain
Her gün bir şeyler yumurtlar.

Yaptığın yanlışlar aştı boyun
Oyun içinde hep oyun.
Milleti aldatın,yolun,soyun (?)
Şüphem var,bozuk senin soyun.
Oyuncağı oldu koca millet,
Acemi oğlan,toyun.

El ele vermiş basın,yayın
Halkın önünü kapayın,tıkayın(?)
Pislikleri cilalayın,yıkayın (?)
Emir Ağalarınızın,utanmayın
Postallarını öpün,yalayın (?)

Türk milleti eşi görülmemiş,çok acı
Bir hıyanetle karşı karşıya.
İçten içe,öyle ağır bir sancı
Çıkamaz insanlar pazara,çarşıya.

Eskiden insanlar böyle değildi.
Vatan sağ olsun der,
Seve seve ölüme giderdi.
Şehidinin alnından öper,
Al bayrağa sarıp örterdi.

Şehidime bayrağı bile çok görenler,
Milleti hep gerdikçe gerenler,
Katile sayın,şehide kelle diyenler,
Islah olmaz asla,mazlumun ahını yiyenler.

Şimdi birileri yurduma itleri saldı.
Kurtları esir aldı, bağladı.
Adeta geçmişin öcünü aldı.
Hep bu yüzden çok analar ağladı.

Oynasanız da oyun üstüne oyun
Vatana kıldan incedir bu boyun.
Her gün on şehit yetmez size (?)
Siz yine oyun havası koyun(?)

Ne olur bir bakın etrafa
İslam diyarından başka
Dünyada,sürüklenen var mı ataşa?
Birbirini yeme,savaş,kargaşa
Düşürülmüş kardaş kardaşa
Görmüyor musun ey ağa,paşa?
Elin Conisine neden
Uşaklık yapıyorsun koşa koşa.

Şartlar her ne olursa olsun
İsterse ucunda ölüm olsun
Kanımın son damlasına kadar
Vatanımı koruyacağım.
Namusum,şerefim benim bayrağım.
Bütün dünya bunu duysun
Vallahi,iki gözüm kör olsun.

Her şey affedilebilir
Ama vatana hıyanet asla.
Çünkü vatan tek ve gerçektir.
Asla olamaz bir tasla.

05.09.2012-Antalya