Yakından korkarım senden, uzaktan bakarım sana.
Kaçışın kendine çeker beni, arayışın durdurur beni.
Acı çekerim, ama senin için nelere katlanmam ki ben.
Nereye çekiyorsun ey! Mükemmellik! Vahşi dişi!
Ey masum, rüzgâr gibi tez çocuk gözlü günahkâr!
Düştüm peşine en belirsiz izlerin bile. Nerdesin?
Ver bana elini! Ya da tek parmağın olsun yeter.
Dur hiç kımıldama! Görmüyor musun
Baykuşlarla yarasaların uçuştuklarını?
Küçük beyaz dişlerin gıcırdatıyorsun bana.
Mavi hınzır bakışlı gözlerin beni hırsla süzüyor.
Gel hadi yanıma! Çabucak hem.
Kayıt Tarihi : 31.1.2012 17:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Wilhelm Nietzsche (Böyle buyurdu Zerdüşt)
![Yusuf Kesik](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/31/oyun-turkusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!