Oyun Çocukluğum Şiiri - Bülent Semercioğlu

Bülent Semercioğlu
111

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Oyun Çocukluğum

Biz güler oynardık,
Bir potada kaynardık,
Toplanırdık alanda,
Hep birlikte bir anda...

Hangisini sayayım,
Arkam önüm sobe diyeyim,
Gizlendiğin yerde bulayım,
Kaydedince yine ebe olayım...

Yassı taşlar bulalım,
Üst üste koyalım,
Uzaktan topla vuralım,
İstop denildiğinde duralım...

Çelik çomak bulalım,
İki ayrı gurup olalım,
Çakalım çelike çomakla,
Koşalım onu tutmaya....

Oyuncağımızı yapardık,
Alanda yer kapardık,
Hayatı dolu dolu yaşar,
Bütün zorlukları aşardık....

Bülent Semercioğlu
Kayıt Tarihi : 21.11.2020 12:53:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Bedri Tahir Adaklı
    Bedri Tahir Adaklı

    İstidatların müsbet manada
    gelişmesini sağlayan küçük
    talimler olurdu. Çocukluk bu
    sevgi hissiyatının tavan yaptığı
    köşe bucaklar olurdu.
    Herşey ve herkes sevilirdi.
    Büyüdük sevilmez olduk
    KAYBOLDUK

    TEBRİKLER ŞAİRİM
    ELLERİNİZE GÖNLÜNÜZE
    SAĞLIK

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Bülent Semercioğlu