çocukluğumda oynayamadığım
ve
doyamadığım
bilyeleri
niye elimden aldılar ki
de
şimdi üstüne atıyorlar
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
içimizde sessizce ağlarken çocukluğumuz yaşayamayan çocuklara takıldı kancanağı umudumuz....
o çocukların gözlerine bakamamanın verdiği kahır...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta