Oyun Bozansın Şiiri - Nuran Karaca

Cözemedigim sorular var sende!
Kah,pilini pirtini topluyorsun
Gözün yola bakiyor.

Kah; onlari döküp ortaliga
Kararsiz bir sekilde
Seyrine daliyorsun.

Onlari,
Birer birer sorguya cekiyorsun:

Elinden tutup,
Seni kendine ceken hangisi ?
Veya, elindene kurtulmak isteyipte;
Kacmani gerektiren sebep ne?

Kacmaya calisiyorsan eger,
Coktan
Bulunmus oldugundandir aradigin.

Yangindasin iste!
Gücün yetmeyecek" O "yangindan cikmaya !
Senin kurtaracak sadece onun eli
Yillarca beklemisken onu,
Simdi bu oyun bozanligin niye?

Sadece ona vakitsiz sahip olmakmi !
Bu kadar yük oldu omzuna?

Birakirsan kendini ,
Tutacak ellerini bakarak gözlerinin icine.
Unutturacak,
Eski acilarini saracak büyük bir intizamla.

Bir yandan, hayali böylesine gözlerinde büyürken
Ve, avuclarindayken ona dair dileklerin.
Öbür yandan, bir adim ileri geri diye kararsiz adimlarin
Ama dönüp dolasip geldigin yerde, bak, yine kalbin!
Hayat, sandigindan daha kisa.
Birak artik" O" da,
Bundan sonra atacaksa bir baska atsin.

Kilitleme ,mutlulugun kapisini.
Biliyormusunki?
Ondan kacirdigin gözlerinle
Aslinda ona, gittikce daha cok yaklasiyorsun...!

21:14 28.08.2013