Oyun Bozan Şiiri - Meral Vurgun

bırak gövdeme aksın bütün ırmaklar
eğilip en çorak yerinden, öpeyim toprağını
zamanlar aşır da, tutamadığım ellerini
usulca götür sırma bıyıklarından aşağıya
dokun dudak uçlarına ve duyumsa
dibinde olduğumuzu denizin

yapayalnızım yine bu gece
yosun kokan sularında sakla beni
beni sakla bütün kılcal damarlarında
içinin kanayan uçurumlarından öpeyim
çiğ yeşil badem gibi sana beni giydireyim

bölüş beni
esmer başaklar gibi saçlarına bölüş
dokun yaralarıma, yanıtla gövdemi
kara bir meşe kökü gibi sök al aşkı benden
ve büyüt, sebil et meyvesini suyunu
katık olsun ekmeğime zeytin karası gözlerin
bozalım oyununu sevgisizliğin

susuzduk... çöl misali kuru
açtık... çiğ çiğ dişledik etini aşkın
şimdi yaralıyız ikimizde, birer nazlı ceylan gibi
öylece kalmışız zehirli sarmaşıklar arasında
zaman katilimiz, bizse kayıp

oysa düğümleyip dudaklarımı sımsıkı
öpmek istiyorum ağzının içinden
ateşten bir yıldız gibi kayarak
geçmek teninin saydamlığından
katık edip şarabı Hayyam gibi geceye
ölmek istiyorum sende yaşayarak...