Oyun Bitti Şiiri - Alaaddin Emre

karşı koyamayıp umarsız mı oldun / hani boşverci değildin
gecenin acıttığı yerlerine / değdirmezdin merhem
zamanın altında ezilip / susasın geliyor şimdi
köreldi gönüller taş oldu / şimdi mi çok önceleri mi
su duruluğu hayal / gördün eğri gidişini
soluk kıyılar tuzak hep / düzelemedin bir türlü
kayboldun sen bizde / hep geri dönecekmiş gibi
soğuk deniz hoş lakin tehlikeli / bir dalga kıyıya vurup
kendine çekiyor seni boşluk / çekiliyor geriye
ambarda yitip gideceksin / seni görmezcesine
onca arpa arasında bir arpa / nereye böyle bu gidiş
boyu bile yol gidemeyeceksin / didiş istersen çalıyı dolan
kaynakların tıkandı kaldı yazık / hayallerinle bir başına
gemi hurdası bile değilsin artık / sona erecek her şey
afişlere bile bakmıyor kimse / hiç iz bırakmadan
eski kartal yuvası hiç değil / yırtıcı bir kuş sesi yitti gitti
sesinden belli çığlığından / herkesi şaşırtan
taşlara çarpıp sana dönüyor / çılgın bir kara
ayak izlerini öperken birileri / sokaklarda çarparak ağaçlara
şimdi çakılıp kalmışlar sığınaklarına / yürümek vardı oysa
bıçkın kardeşlerin nerede / sabaha kadar geceyi terk edip
nerede çeliğin eğilmezliği / yutuldun çarklar dönerken sende
sokaklar caddeler bile eskisi gibi değil / senin sessizliğin yüzünden
oyun bitti büyük oyuncu / bitti bitmesi gerektiği gibi kan
kapandı perde geceye / pıhtılaştı topak oldu durdu
bir toz kaldı geriye tahtalarda / soluğun çarpmayacak artık seyircilere
rol değil artık oynayacağın / oyun bu kez farklı bitti
bu gidiş gerçek / boş koltuklara karşı

yine son söz senin olacak elbet / ilk sözü de sen söylemiştin
herkes kendini oynuyor sonun da / son söz de senin olmalı değil mi

oyun bitti