Buz mavisiydi gözleri
Karbeyaz kolalı, jilet gibi.
Kadın eli değmiş gömlek.
Örtüyordu masumluğunu
Üzerine geçirdiği siyah yelek...
Unutmak mümkün mü
Kalbime düştüğünde aşk ateşi
Maviye onaylattım sevgimi
Çok zaman oldu unutsam da rengini
Onun da vardı benzer yeleği...
Gözlerimde güneşin rengi
Saçlarımda ilkbaharın esini
Rüzgar hafiften üşütsede tenimi
Hatta ayakkabılarım yorsada beni
Kimin umurunda
Yaslanmışım hafiften sevdiğime
Elimde bembeyaz güller
Kelebek misali
Bedenimde uçuşan tüller
İlk sahne
Sevdalı yürekler
Hep bu günü bekler....
****** Sahne
Acemi oyunculardık, biçilmiş rollerimiz
Rüzgarla yarışan kalbimizin
Telaşlı vurgusunda, ezberimizde replikler
Hepimiz en üstteydik
Altta seyirciler
O anı kaçırmamak için
Alkışa hazır tutulmuş eller
Yanlarında süslü şekerlemeler
Kapıda kocaman gereksiz çelenkler...
Üzerine yağmur yağan, kar yağan
Güneş açan, meyve veren
Dağılan yıkılan ümitler
Gülüşlerle süslenip
Gözyaşlarıyla yıkanan geceler
****** ikinci sahne;
Buz mavisine inat
Sıcaktı sorgulayan gözleri
Güçlüydü en üstteydi yeri
Hemen altında hızlı kalemi..
Bu kez roller dağılıp parçalansa da
Tek kişilikti gösteri
Rakip oyuncı prasüdür gereği
Geniş tutmuş ekibi
Yanında getirdiği suflecinin
Cüssesinden büyüktü sesi..
Keramet cübbede mi bilmem
Onada yakışmıştı yeleği...
****** Son Sahne;
Oyunumuzun son sahnesi
Hayatımın en hüzünlü
En hazin, en kısa gösterisi
Neden boştu salon
Gelmemiş hiç izleyici
Silerken yitiklerin eşiğinde terlerimizi
Şimdi kim alkışlıyacak tı bizi! ! ! ! !
Uğultusunda kulaklarımın
Son sözümüde söyledim
Ne acı! ! ! ! ! !
Sesim bana çok yabancı...
Hey ışıkçı nerdesin
Oyalanmada söndür artık
Gözümü kamaştıran ışıkları
Görmüyormusun
Koyacak yer bulamıyorum ellerimi...
Oyun bitti.... Başım dönüyor
Hadi yitirmeden direncimi
İndir artık sende perdeleri...
Çıkıp gideyim bu salondan
Hiç girmemiş gibi..
Kayıt Tarihi : 16.2.2007 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşam oyun değil di..Hiç şakaya almadım...Belki de oynamalıydım.. Ama o zaman da ben olmazdım.. Yine de herşeye rağmen kızgın değilim rakip oyunculara...Ben yenildim belki... ama... Kimse de zafer kazanmadı..
Oyalanmada söndür artık
Gözümü kamaştıran ışıkları
Görmüyormusun
Koyacak yer bulamıyorum ellerimi...
Oyun bitti.... Başım dönüyor
Hadi yitirmeden direncimi
İndir artık sende perdeleri...
Çıkıp gideyim bu salondan
Hiç girmemiş gibi
Harika ne denebilir ki ustaca yazılmış dizeler.O güzel yüreğinizi kutlarımçSEVGİLER
Oyalanmada söndür artık
Gözümü kamaştıran ışıkları
Görmüyormusun
Koyacak yer bulamıyorum ellerimi...
Oyun bitti.... Başım dönüyor
Hadi yitirmeden direncimi
İndir artık sende perdeleri...
Çıkıp gideyim bu salondan
Hiç girmemiş gibi
Harika ne denebilir ki ustaca yazılmış dizeler.O güzel yüreğinizi kutlarımçSEVGİLER
Bu kadar uzun bir şiiri, yerinde bölümlere ayırmak, kopmadan, her bölümü kafiyelerle süslemek. İşte bu. Fazla söz fazla gelir. 10
Doğduktan sonra ayrılır yollarımız bir bir
Kimimiz sarhoş oluruz sütten kesilince
Kimimiz âşık
Ölünce tiyatro biter
Yaşadıkça oynadığı biz aktörlerin
Aktrislerin
Dram komedi karışık
Final tam bir kurşun:
Oyun bitti.... Başım dönüyor
Hadi yitirmeden direncimi
İndir artık sende perdeleri...
Çıkıp gideyim bu salondan
Hikayenin son bölümünü almazsam, bu, sanata ihanet olur.
Ben yenildim belki... ama... Kimse de zafer kazanmadı
Gözlerinizden ışık, kaleminizden mürekkep eksik olmasın. ,
Saygılar...
TÜM YORUMLAR (22)