günlerin yelkenlisinde,
zamanın fırtınasıyla,
bir uçurtma gibi,
savuruyor insanı hayat.
hani oyun bitince,
şahta, piyonda aynı kutuya girer ya.
hepimiz bir gün
giricez o kutuya.
ne şahlığımız kalacak,
ne piyonluğumuz.
aynı eşitlikte
kucaklayacak bizi toprak ana.
Kayıt Tarihi : 25.11.2010 08:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!