Oyun Arkadaşım... Şiiri - Sezai Güler

O ldu mu böyle sence, bil ben hiç mutlu olmadım
Y enilince bile gülermiş derlerdi ya oyun arkadaşları
U nut dedim mızıkçılığını kalbime, olmadı unutamadım
N e diyeyim, sen eğlendin belki, bil ben hiç keyif almadım.

A nlamak mı zor anlatmak mı, anlattın da ben mi anlamadım
R eddettim de bütün bahislerini ben mi böyle dilsizliğine saplandım
K aç gün yumdum açtım yumdum gözlerimi, yok sayını sayamadım
A nlamadım oyun arkadaşı, kaç kere kör olduk kaç ebeyi ben sakladım
D aha dün ustamız sağdı, yağlarımı kaybettim ballarımı da ben satamadım
A lan veren gâvur mu oldu, sen yemin ettin ya da ettirdin de ben mi tutmadım
Ş imdi, olmazsan ben sokağa kaçar mıyım, ben kendime sensiz hiç yalan atmadım
I sırmadım hiç dudaklarımı ağlarken başkasına, gel diye bir babama bir sana ağladım
M utlu musun oyun arkadaşım, söktüm kendim için batanları, şimdi bıçakları senin için sapladım…

S.Güler-8.11.2016