Oyun arkadaşı Şiiri - Beytullah Yıldırım

Sahi biz seninle oyun arkadaşıydık değilmi
Ne çabuk unutmuşum
oyun bitince her şeyin biteceğini
oysa ben seni
hala tomurcuğum diye seviyorum
ilk günkü tazeliği
ilk günkü heyecanı yaşıyorum
yaşatıyorum gönlümde
ben seni oyunun dışında da çok seviyorum
senin planların kadar dar ve sığ değildi planlarım
beceremiyordum da
belki sana göre değil
belki ikimize göre de
beyhudeydi sevmelerimiz
yine her şeye rağmen
seni sevme üzerinedi bütün planlarım
karşılıksız çıkarsız beklentisiz
sadece seni tomurcuğum diye
sevebilme planlarım
evet sadece oyun arkadaşınımdım ben senin
ilk oyunda görüştüğümüz
ilk oyunda tanıştığımız
bir çocuğun emeklercesine emek harcadığım
ilk adımları gibi heyecan duyduğum
seni sevme çabalarım da ilk oyundaydı
o yüzden ben senin oyun arkadaşınımdım
hayat ta bir oyun değilmiydi zaten
kuralına göre oynanan bir oyun
ama ben seni kanunsuz kuralsız
hadsiz hesapsız seviyorum
hep çocukluğumu anlatsamda sana
hep sana dair çocukluk aşklarımı
gençlik tutkularımı yazsam da sana
bilmeliydim mazisi olmayanın
ati si de olmayacağını
unutmamalıydım oyun dışında bir planın olmadığını olamayacağını
gözüme sokarcasına söyledigini
göz ardı edip gözü kara sevmemeliydim
söz geçiremediğim gönlüme
ne güzel seviyorum seni
ne güzel sevdiriyorsun kendini bana
iyiki varsın gönlümde kalbimde aklımda
böyle güzel sevmelerimin ilki sendin
sonu da sen olcaksın