hayat sürekli bir oyun...
vazgeçeriz bazen
düşer dekorlar
ışık söner
kostümler kayıp
bir sessizlik ki ah!
bir de
aynası kalır içimizin
ayrılık ve hüzne dairdir her şey
aynaya düşen yalnızlık görüntüsü
uslanmaz hiç
usanmaz içimizdeki fener
acıyı aydınlatır durmaksızın
yeniden başlayana dek oyun
(20 Haziran 2005)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 20.6.2005 10:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir yerde başka bir oyunun başlangıcı mı ...
sonsuz sevgimle hocam ...
TÜM YORUMLAR (5)