Oyun Şiiri - Osman Turgut Pamirli

Hep bilinen cinsten, ne bakıyorsun?
Köşe kapmaca,kaydırak,birdirbir! ..
Altta kalanın canı çıksın,körebe..
Bir düğün evi,çocuk bahçesi daim kainat! ..
Oyun içinde oyun!
Ve..masum türküler nağra olmuş sadece
küçük dudaklardan büyük dillere..
Oradalar! ..
Bütün vasıtalar tıklım tıklım insanla.
İnsanlar,oyundalar.
İnsanlar,yoldalar! ..
Büyük perde açılalıberi açıktır..seyret!
Değişen..sen,ben..boşlanmaz bu sahne.
Günlerin getirdiği sonumuz
Bir garip olurki...garip.
Anlımızda elemden,ah'tan bir nasip.
Sahneden ineceğiz.
Bakıp,bakıp,maceramıza
Kendimizi seyredeceğiz! ..
Aklında tut,unutma ki
Dünyadan,neş'e götürülmemiştir henüz! ..
Gecinde,erinde
Gidenlerin beraberinde
Keder var! ..