Oyun Şiiri - Bülent Ahmet Alp

En güzel zaman ölmek için...
Ne olduğunun farkına varmadan kimse.
Birdenbire hiç sebep yokken;
Olduğu yerde bocalamak,
Ne kadar zordur...
Hiç kimsenin hiç kimse olduğunu söylemek...
Çalmayan telefonlar,
Sanki sana bir zulümdür artık.
Senden beklenilenler,
Beklediklerinin yanında hiçtir...
Birisidir oturan, birisidir yazan...
Oyunbozan yok! ...
Oyun bildik oyundur...
Saklambaçtır, körebedir...
Saklambaçtır; kimse saklandığı yerden çıkmaz,
Gayret eder buna herkes...
Körebedir; yalnızca seslerle hareket edersin.
Kanarsın, uzaklaşırlar senden...
Şeker gibi karışıp gitmek istersin...
Ama hayat soğuktur...
Yine olmaz istediğin gibi...