Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'sevgili Esma, şair, mühendis, öğretmen, hakim ve hammal.Mesleği ne olursa olsun kendine güvenen tüm insanları severim. Bravo çok beğendiğim bir şiir yazmışsın. tebrikler
Kabak yine başımıza patladı.Sevgili Esma sen biraz daha merhametli çıktın..Melek Mıdıkoğluna kalsa iş..Merhumu nasıl bilirdiniz olacaktık..)))sevgilerimle
Esma çok ciddi bir yorum yazmaya niyetlendim ama o sevimli fotoğrafını görünce vazgeçtim..fikir fikirdir ....
ewet, size göre... :))
Esma'dan güzel şiir..Ama bir sorun var..Erkeklerin mi,kadınların mı iyi oyuncular oldukları konusunda genelleme yapılamaz sanırım.Bu şiirden yola çıkarsak;ne kadınlar bilirim,taş çıkartırlar profesyonel oyunculara..
Mim Kemal Ertuğrul
Özellikle son kıtası çok hoş.
Sevgili Esma,
Baris cok güzel ve anlamli yazmis.
Bir zamanlar ben de senin gibi düsünürdüm, öyle olmadigini anladim ama... Onca kadinlar var ki, erkeklerden cok daha bir oyuncular... Zaman insana neler gösteriyor ve ögretiyor.
Önemli olan; kisinin kendisine ayrilan bu yasamda baskalarina zarar vermeden, sevginin özünü bilerek; aski yasatmasidir bence... Ne dersin?
Dünya kocaman bir sahne, hayat oyun, hepimiz birer figüran. Başrolu yok bu oyunun, zaman zaman ileri rollere çıksada bazılarımız, ne esas oğlanı var nede esas kızı. Öncesiz, başrolsüz, senaryosuz, sonsuz bir oyun hayat. Hayatta mutlu olabilenler ona biçilen rolü en iyi şekilde oynayabilenlerdir... Barış Aluk.
Hayat en acımasız kurallarla yönetilen bir oyun değil midir?
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta