Oyun Şiiri - Mine Dönmez Ölçer

Vakit üçüncü perde,
Son gösteriydi.
Oyun seyredenler için bitmiş,
Kendisi için yeni başlıyordu.
Seyircileri selamlayıp,
Giyinme odasına gitti.

Aceleyle makyajını çıkarıp,
Apar topar üstünü giyindi.
Tiyatronun önünden,
Her zamanki taksiye bindi.

Bir sigara çıkardı çantasından,
Yakıp, alışılmış manzaraya daldı.
Külünü atmak için camı biraz araladı,
İçeri dolan serin havayla ürperdi.

Bu serinlik yatağını hatırlattı.
Evin camları bile terlerken sıcaktan,
Yatağında titrerdi bütün gece.
Yalnızlığın üşüttüğünü öğreneli çok olmamıştı.

Yarı yorgun, yarı bezgin,
Kapıyı açtı.
Sessizliğin, hoşgeldin tonunda,
Bir kırgınlık seziyordu.
Yatak odasına yöneldi,
Pijamalarını giyip,
Soğuk yatağına attı kendini.
Gözlerini kaparken,
Yarın; mezarlığa gitmeliyim,
Diye geçirdi içinden.
Çok özlemişti…