Oyun Şiiri - Metin Öncel

Kara kara düşünceler sararken bile
Hayatta olduğunu hissetmek
En çok da oyunu bu bozuyor
Bir ok daha atamıyorsun

Sevdiğini hissettiğin an
Salmıyor seni gerçekler
Dur gitme diyor öteye
Bu çiti geçemezsin

Ağlamak istersin
Ama burnun bile izin vermezken
Nasıl dökersin o suları
Bütün düşündüklerine

Keder, ah keder
Severim seni
Ama mahkum etme nolur
Bazen kelepçelerin sıkıyor

Uzansam az daha
Erişirim bekki ıssız köşelere
Bulurum bir can
Alıp elime oynar dururum

Ama bu yazılanlar bana ait değil
Bunların sebepçisi ben değilim
Çekilin artık oyunumdan
Kurmayın ne olur