Oyun Şiiri - Musa Binol

Köprüler var uzakta,
Akkor aydınlıklar...

Dimağımda
Mutluluk kırıntıları,
Kol düğmemde, uğur böcekleri...

Perde

Havsalamda;
Eski bir dekor,
İkindi üzeri,
Meltem okşayışlarına bırakıyorum,
Ürkek kanatlarımı,
Sonsuz mavilikler teskin ediyor,
Kuş kalbimi...

Derinliklerinde ruhumun,
Alışılmamış;
Üst düzey gülümsemeler beliriyor...

İlk oyun,
Titrek dizler...

Ilık rayihalar,
Sirayet ediyor,
Enginlerime.
Cennet çalıntısı...

Hırsız ellerim...