Oyun Şiiri - Mesut Andık

adı üstünde bir sahne ve iki oyuncu
AŞK serüveni konusu
seven iki insan,sıkıca bağlanmışlar birbirlerine
çok sevmişler birbirlerini
arasıra çekişmeleri olsa da yürekleri birbirlerine olan sevgileriyle çarpıyor
böyle sürüp gidiyor oyun
seyirci sessiz gözlerini bir dakika ayırmadan izlemekte,belkide kendilerini
bu iki seven aşığın yerine koymuş o heyecanı yaşıyor
ve beklenen her zaman istenilen sonla bitiyor oyun
kavuşuyorlar birbirlerine...ışık kapanıyor...perde iniyor
büyük bir alkış kopuyor salondan,herkesin sevinç gözyaşları var göz pınarlarından dökülen....
perdenin arkasında neler mi oluyor..
bu iki aşığa can veren on parmak,ipin ucunu bıraktığında
cansız bedenleri uzanıyor sahnenin üzerinde
bir ertesi akşama kadar öylece kalıyorlar.
ama ya ruhları onlar tek vücud olup çok uzaklara gidiyorlar, aşklarını doya doya yaşamaya...
insan fanidir,yaşar ve ölür...
ruh ise ölümsüzdür,sonsuza dek var olacaktır.
bedeniyle değil ruhuyla sevenlerde öyle..