Hayat bir oyundu.!
Birisi mızıkçılık yaptı
Oyundan çıktı
Kaçtı arkasına bakmadan,
Evet o bendim. Oyuna son veren.
Korkak adam; diyebilirsin bana,
Veya
Aşkın haini.
Dostum;
Oyunun sonu başından belliydi.
Hicran.
Oyuna son vermesem Aşkım bitecekti,
İnan dünya üstümüze gelecekti,
Nefret, nefret üstüne büyüyecekti.
Oyun bitti;
Aşkı sorarsan o hala bende saklı.
Kayıt Tarihi : 31.5.2016 00:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özkan Büyükburçoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/31/oyun-398.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!