Anneciğim beni çağırma
Oyun oynarken
Bırak kelebek kovalayalım
Pembe kırmızı çiçekler
Arasında
Bulutlarla yarışırken
Uçurtmam
Benim de kanatlanırım
Sonsuz maviliklere
Güzellikler ülkesinden
Bir muştu ulaşır
Gülücüklerle
Anneciğim bana kızma
Oyun oynarken
Yüzün çamurlar içinde
Elbisen ıslanmış diye
Nasıl büyürüm
Oyun olmazsa
Nasıl örerim mutlulukla
Dünyamı
Anneciğim bana kızma
Oyun oynarken
Bir genişler yüreğim
Bir genişler
Perde olur kötülüklere
Mutluluk kalır dünyamda yalnız.
Kayıt Tarihi : 12.4.2016 13:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Türk](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/12/oyun-395.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!