Aşk imkansızdır bazen
Susar bütün kelimelerin
Ansızın kaybolur cümlelerin
Karanlıkta yürümek gibidir aşk
Yolsuz izsiz ilerlemek
Tutunmak isterken düşmek
Düşüpte bir daha kalkamamak
Papatya tarlasında yürümek gibidir aşk
Elele tutuşup gelincik toplamaktır
Sanki sonsuzda kaybolmak gibi
Ve karanlığı çökerken aşkın her yana
Kör olur bir çırpıda gözlerin
Kaybolur umudun aşktan yana
Çok yakın olsa da göremezsin
Uzaklardaysa bir türlü hissedemezsin
Ey aşk
İşte yine yaptın oyununu
Kayıt Tarihi : 27.9.2015 18:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Kuru](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/27/oyun-388.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!