Oyun Şiiri - Nedim Şahintürk

Evet yine karşımdasın,
Gülümsüyorsun
Belli ki,
Oyun oynuyorsun kendince
Ya ben?
Ben se, seyre dalmışım seni gizlice
Saçların,
Göğsüne dökülen ipek saçların
Parmak uçlarına dolayıp lüle yaptığın
Ve ardı sıra teker teker çözdüğün saçların
Belleğimi zorluyor
Kazınmak istercesine içine
Bakışların,
Utangaç mahsum bakışların
Ve o güzel gözlerini
Gözlerimin hapsinden kaçırışların
Beni ısrarla bakmaya zorluyor
Büyülü gözlerinin içine
Omuzlarından aşağı süzülen
Düşüp ta dirseklerinde büzülen
Güneş sarısı saydam bulizine ne demeli?

Gözlerime ilişiyor incecik uzun gerdanın,
Hafif belirgin, narin çıplak tenin
Ve işte o an
Dalgın gözlerime akseden bütün mahremiyetin Nefesimi kesiyor da olsa inan
Ben bugün de birşey diyemedim
Usulca yaklaşıp üfleyerek öpemedim
Gül kokan esmer boynundan

Ah be güzelim,
Bu nasıl da güzel bir rüya,
Bu nasıl bir serüven?
Bırakmadı ki bende
Ne küçük bir cesaret
Ne de ufak bir özgüven

Lohmar – Haziran 2016