Oyun Şiiri - Oğuz Çelik

Hep tekmelenen futbol topuyduk sahanın ortasında;
Dikişlerimiz açılmış, hayatla bağlarımız koparılmıştı.
Bize ulaşan yirmi iki kişi,
Ulaşamayan binlerce insan vardı.
Sürekli tekmelemek, ağların arasına hapsetmek istiyorlardı.
Kaçamadığımız korkumuzun üstüne giderdik;
Doksan dakika boyunca.
Bir ömürdü doksan dakika, bir oyundu...

Bir top gibi durduk hayatın ortasında,
Dikişlerimiz açılmış, hayatla bağımız kalmamıştı.
Katlanabilecek gücümüz kalmamıştı, kapalı mekanlara.
Bir oyun zannettik sevmeyi aşık olmayı.
Onu da yüzümüze gözümüze bulaştırdık.
Bir ömrü heba ettik ve korkularımızın ardına saklandık.
Ben ve kalbim;
Bir futbol topu gibi bile olamadık.

12/12/2002