Oyun Şiiri - Ersoy Oktay

Ben aşkın adamıyım,
Beni çağırır kavrulan yürekler,
Sevgiyle bakan gözlerde ben varım.
Uçsuz bucaksız kır bahçesi önüm,
Lalezar da kavuşmaktır bir yanım.

Ayazda beni çekmeli aşklar üstüne,
Tutuşmuş iki ele, yol olmalıyım
Attıkları simitleri, yakalayan
Heyecanlandıran, yakınlaştıran.
Çığlıklar atan, özgür martıyım.

Ayrılık çekenlerin hatırladığı,
Hasret kuyusunda ki güzel anılarıyım.
Sevgi bir oyun, kimi oyuncu, kimi oyuncak.
Beceremedilerse bu oyunu,
Yeni bir senaryo ile tekrar başlatmalıyım.