Oyun Şiiri - İhsan Dinibütün

Her şey, bir oyunla başladı,
Çocuklar gibi masum
Hoş tatlı bir oyun
Sen, ben ve aramızda bir adam
Bir adam, aslında hiç olmayan! ..
Sen o adamı hiç görmedin,
Adam seni seviyordu,
Çok seviyordu, sana aşıktı..
Seninde hoşuna gidiyordu,
İkimiz eğleniyorduk..
Ben, adamın yazdığı şiirleri getirirdim,
Sen onları okur, mutlu olurdun
Sonra birlikte gülerdik..
Küçük hediyeler alırdı adam
Ben sana verirdim ve,
'O adam gönderdi' derdim
Nasılda sevinirdin! .
Yüzün gülerdi,
Kahkaha atardı gözlerin
İşte o gün ben,..... ahhh
h................!
Ben gözlerini fark ettim...
Sevdim gözlerini, çok sevdim
Sen o adamı hiç görmedin..
Bense her gün birlikteydim,
Hep senden konuşurduk,
Seni anlatırdım, gözleri parlardı
Bir dafasında selam gönderdin,
Nasıl sevinmişti, heyecanlandı
Bütün gece konuşamadı..
Elini tuttuğumu söyledim,
Ve elini öptüğümü,
Hani Omuzuna dövme yaptığımız günü
Hatırlıyormusun?
Ve sana, şarkılar söylediğimi,
Her gün gözlerine baktığımı
Hepsini anlattım.
Sen o adamı hiç görmedin.
Beni kıskanırdı, gözleri dolardı.
Belki utanıyordu, hiç ağlamadı
..................................!
Bir gün;
Çekip gitti adam bir şey söylemeden,
Arkasından baktım sadece..
Belki de sevindim gittiğine,
Sen o adamı hiç görmedin,
İkimiz kaldık bu oyunda..
Sen ve ben, ikimiz..
Ve;
Güzel bir Aşk,
Adamdan bize kalan
Sen ' O ADAM'ı hiç görmedin...