Oyun Şiiri - Necip Zeybek

İnanasım var sözüm ona,
“Bu halk aptal! ”diyen adama.
Yetiyor, 'Çok yakında..." demesi,
Gerek kalmadan başka reklama,
Doluyor tıklım tıklım bizim sinema.

Senaryo hep aynı.
Ne yönetmen değişiyor,
Ne yazan kalem
Değişmiyor müzik de aman aman,
Tek değişen kameraman,
O da zaman zaman!
Yeni diye koşa koşa gidiyor cümle âlem,
Girse de eski film vizyona.

Nüfus çok,
Ülke büyük,
Kaç oyuna yeter, bilinmez;
Ama bu topraklarda oynanmayacak oyun yok!
Adım başı figüran,
Mühim değil kimin için oynar,
Hangi oyunda, kimden rol çalar?
Düşünmez oyun üstünde derin derin,
Yeter ki bir rol verin,
Kim ne bedel öderse ödesin,
Umrunda mı senin kaderin,
Gelmişi, geleceği ülkenin...

Kıymetli ki senin tek oyun,
Oyun içinde oyun oynanıyor.
Oynanıyor oyun içinde oyun!