Perde açıldı
Ne sahnenin arkasında var insan
Ne kadının yanında
Tek kişilik bir oyun
Ve yaşamı oynuyor kadın.
Sahnenin dekorunda
Bir köşede bezginlik
Biraz hüzün var yalnız
Kadının gözyaşlarıyla ıslanmış
Islak bir sahnede kadın yalnız..
Yerim güzel
Kadını da görüyorum
Hüznü de bezginliği de gözyaşlarını da
Oyun iyi başladı
Bezginliği attı bir kenara
Hüznü yoğurdu ve sonra sordu
'Nereye atayım bunu'
Attı bir köşeye hüzünden kurtuldu
Sonra oyun bozuldu
Kadın söyleyeceklerini unuttu
Şaşkın şaşkın baktı
Onca izleyici arasından beni buldu
'Sen olsan ne söylerdin? ' diye sordu
Sustum..
Daha önce hiç oyun oynamadım
İzlemedim de böyle bir oyun
Yavaşça kalktım
Salondan çıktım
Ben çıkarken kadın hala yalnızdı
Hüzün de oradaydı bezginlik de
Sahneyse gözyaşlarıyla
Daha bir ıslaktı
Sonunu göremedim oyunun...
Kayıt Tarihi : 8.1.2007 00:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)