Oyun Şiiri - Nihan Önder

Şimdi seninle
Yapmayı hiç istemediğim bir şeyi yapıyorum;
Oyun bu…
Peşinden koşulsun diye kaçmak gibi,
Sevdiğini söylememek inatla karşındaki söylesin diye,
Önemsemiyormuş gibi yapmak önemsenmek için...
Ne sen hakediyorsun bunu ne de ben

Seni unutmuşum, özlemiyormuşum gibi yapıyorum.
Kendime itiraf edemediğim bu oyunu,
Kendi kendimle oynuyorum…

Bundan nasıl kurtulurum,
Senden…

Aslında değişen çok şey var
ve değişmeyen…
Bazen koşuşturmacanın içinde kayboluyorum
İşte o zaman değişmeyen benden geriye hiç bir şey kalmıyor
O zaman unutuyorum işte seni
İçimdeki pırpır kızın hüzüleri de, coşkuları da kayboluyor.
Zaten o kız sadece seni hatırladığında gün yüzüne çıkıyor.

Hesaplaşamadığım bir tek sen kaldın
Çözümsüz...
Sen…