Samanyolu’na Binip-Binip
Dünyanın Zifir Karanlığında,
Salınarak uyandık güneşin penceresinden.
Kadın ve insanı ayıran köprüleri yaktı yüreğim.
Zihnimi Aydınlatan Rüzgârgülüm,
Zülfünün Telindeyim
Atlaslarda adı kayıp coğrafyadan
Gel
Adını bulmak adına olsun
Kendini bilmek adına.
Gözlerinin Işıltısı Sözlerine Karışsın
Adımların Yakınlaştırsın Irak Şehirleri
Boynumda dudağının nemi
Gece yi Yumuşatsın
Sessiz Ve Ürkek
Öpüşlerin Kokusu,
Nefessiz İç Çekişlerin Korkusuna karışsın.
İçime Çekeyim
Kör Gecenin Düşler Dünyasını.
Nefes Alayım İçin
Bırakma Beni!
Bu bir düş
Düş içinde bir gerçek
bir gelmiş
bir gelecek
Yaşamın zaman sarkacında bir oyun…
KASIM -2006- ANTALYA
Kayıt Tarihi : 14.11.2006 14:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!