Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bilemezdik;
Duvarların böyle yüksek,
Yıldızların umutlar kadar uzak,
Yaşamın acımasız,
Ölümün böylesine zor olduğunu...
.............
Keşke hiç bilemeseydik...Keşke o yıldızları hep tutabileceğimizi bilecek umutları besleyebilseydik yüreğimizde...İçimizdeki çocuğu hemen büyütmeseydik....Ama keşkeler zamanın düşmanıdır ve dostu yoktur.....O yüzdendir ki gerçeklerle umutları ve geçmişi hep dost kılmaya çalışmalıyız...Anlamların derinliğinde kaybolmamak için....Kutlarım ...Saygılar....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta