Hayat bir tiyatro
Oynuyoruz biz
Sahne,bir doğum anıyla açılıyor
Dekor,belki bir hastane odası
İlk replik, inga...!
Kostüm yok,çıplak
Oyunun metni baştan belli
Kimden olduğuna kimden doğduğuna bağlı
Sonra...
Dekorlar değişir gün ve gün
Replikler ve kostümler de peşi sıra
Oyun oynanır yanlışıyla doğrusuyla
Sonra...
Perde kapanır
Selamlamaya bile fırsat bulamadan
Alkış mı?
Alkış kanayan yüreklerde...
Kayıt Tarihi : 9.4.2006 02:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Öyleyse bize düşen en iyi oyunu çıkarmak!
Yüreğinize sağlık...
[email protected]
yaşam bir alkıştır aslında...
TÜM YORUMLAR (14)