Oysaki Şiiri - Ertuğrul Bey

Vakit tükeniyordur süratle
Oysaki adamışsındır aldığın nefesi ömrüne

Bir labirentte dönüp dolaşmaktasın
Oysaki biliyorsun çıkış noktasını
Bulamadıgından değil tekrar tekrar dönüp durmalararın
Çıkış noktası değil korkutan ya sonrası sonrası
Mana çok derin kılıçtan'da Keskin
Cüzzi iradem yetmeyecek anlamaya eminim
Kızgınlıklarım var hiçbir şeyle soğutamadığım
Soğumasına soğurda ukte'lerim var unutamadıgım

İnsanlarmı garip yoksa benmi garibim
Onlar doğruda benmi yanlışım
İnsanlarda aradıgım nedir ben çok iyi biliyorum da
Bulamadığım anda buz gibi soğuyorum..
Oysaki kalite... DURUŞ demekti saygı neydi peki
Maddi manevi herseyın azına Kanaat etmekti
İnsanların hayatına zarar vermemek
kendini bilmek haddini bilmek
bir parça ahlak bir parça edepti...

Hani diyorum ya her insanın ya bir seveni bir sevdiği varsa
Olurda haddimi aşarımda insan kırılırsa
Oysaki yer bilmek had bilmek ne kaybettirir
Üç günlük dünyada ne kazandırır
Ölçmek tartmak ölçülü davranmak
Yoksa bu dünyada enayilikmidir..
İyi olmak yetmez bazen
Bilirimki kötüde olamayız istesekte
O yüzden susarız edebimizle

Vakit tükeniyor inanılmaz bir süratle
Yeryüzünde iz bırakma derdiyle
Ey insan oglu bu anlamsız inadın niye
Ögretmedilermi bu dünya imtihan diye
Elbet hepimiz alacagız birgün karne
Kim sınıfı geçmiş kim kalmış öğrenecegiz
O gün gelince ah keşke diyeceğiz

Benmi ne olacağım bildiğim tek şey var tek
Vakit tükensede aldığım nefesi adayacağım
Miniğime kartaneme ÖMRÜME