Oysa tüm umutsuzluklara rağmen
Umudum vardı
Sen gelecektin
Bahar gelecekti
Şu içimi kasıp kavuran
Sızım Dinecekti
Çiçekler ekecektim rengarenk
Sahilde dolaşacaktım
Kuşlara yem verecektim
Mutluluk şiirleri yazacaktım
Sen yokken ben hiç mutluluk şiiri yazmadım
Hiç mutlu olmadım ki
Hep nemliydi gözlerim
Yüreğim de bir gün bile
Dinmedi özlemin
Gelmedin!!
Araya yollar girdi
Yıllar sensiz yaşanmadan geçti
Ne gözümden düştün
Ne yüreğimden
Kim bilir kaç kez son bir veda mektubu
yazmak için başladım kaç şiire
Ne veda edebildim
Nede bu sevdaya son noktayı koyabildim
Hangi şarkıyı dinlesem sen!
Hangi şiiri okusam sen!
Nereye kaçsam sen!
Aklındakini unutuyorda insan
Kalbindeki baki
Ve şimdilerde yolun sonunda gibiyim
Herkesin bir yolu
Her yolun bir sonu var
Yolun sonun da olmak değil de
Seni son bir kez görmeden ölmek beni üzen.
Veda edemem bilirsin
Hem son nefese kadar umudum var
Geleceksin; kalbim öyle söylüyor
Ya da kendimi avutuyorum.
Belki gelmeyeceksin
Belki de gelipte bulamayacaksın
İyisi mi sen bunu veda say.
Yemin
Kayıt Tarihi : 6.5.2021 07:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!