Oysa Telefonum Şurda

Oysa Telefonum Şurda

Oysa telefonum şurda, masanın üstünde
Varsın gecenin ikisi olsun
Uyuma ihtimalin yok biliyorum
Tanıyorum nergis gözlerinin bekleyen tarafını
Ve hazırsın bunca yıldan sonra
Dinlemeye asrın itirafını

Şeytan diyor bir gömlek bile alma üstüne
Bir çorap bile giyme
Kap telefonu fırla gecenin hür karanlığına
Varsın deli desin uykusu kaçmış komşuların
En yakın tepeye çık ve başlat ayinini
Ve um ki karşıda zil sesi “Tanrıdan diledim”e ayarlı olsun
Ve yanan ve titreyen ellerinle dokun tuşlara
Bir felaket vehmiyle bekle saniyeleri

“Sus” diye sen başla söze
“Bir ömrü nefesini dinleyerek geçirebilirim ama sus
Bir kaç dakika sormadan dinle

Ey benim hayatım-ahiretim
Ne olursa olsun artık ne olursa olsun
Açıyorum nihayet kalp kapaklarımı zorlayan barajın kapılarını
İster paylaş duyacaklarını ister sende kalsın

Bütün hepsi sanaydı yazdığım şiirlerin
Sendin umarsızlığım
Sendin kayboluşum yanında duman duman
Tıkanışı nefesimin hasretindendi
Karanlığım yokluğundan
Çaresizliğimdendi cinnetim

Ey benim hayatım- ahiretim
Yanlışsa da böyle, uygunsuzsa da
Ayıpsa da böyle işte günahsa da
Varsın yankılansın memleketimin bütün vericilerinde
Sırrını dağlara haykıran bu meczubun çığlıkları

Bil ki senden başka ne varsa ve sairdir
Ve dünümde, yarınımda ne varsa sana dairdir
Korkma, çıldırsam bile eminiyim
Rüzgârlardan sakındığım tebessümünün”

Hiçbir şey söylemeden kapa telefonunu
Ve yıllar sonra ilk defa rahat ve mutlu uyu
Bu kadar işte…
Kaldır yüreğimin üstünden şu kadim kayaları
İşit yüreğinle yoksunluğumu
Duy sesimi ne olur ve bitir artık
Şu müebbet suskunluğumu

Yok, bir seraptı tabii, görmedim bu gün seni
Gelip yemyeşil gülüşünle yanıma oturmadın
Henüz bu zindanda geçecek yıllar var biliyorum
Dayanacağım yokluğuna azar azar, tükenerek
Duyman imkânsız sesimi şu kadar, biliyorum
Yine öldürmeyecek beni bu intihar biliyorum

Bir rüya gibi yaşanıp anı olacak bu gün de

Oysa telefonum şurda, masanın üstünde…