**Oysa Tam Zamanıydı Şiiri - Nurten Altınok

Biliyorum gözbebeğim yüreğinin sancısını
Aşağısı sakal tükürsen yukarısı bıyık, nafile
Bıçak değil ki acıtan yaramızı
Bu bir yazgı
En büyük çubuğu çekenin elinde kalıyor hüzünler

Hangimiz çizebildik mutluluğun projesini
Hangi tasarımızda vardı belimizin kırılması
Biz miydik hep kabahatli
Hiç mi suçu yoktu hırsızların
İpotek koyarken yarınlarımıza
Gençtik
Yakıyordu ateşimiz bedenimizi
Gençtik saftık acemiydik
Gençtik
Maşa gibi kullandık mazeretlerimizi
Açtık sonuna kadar yüreklerimizi
Kapatsak biz yanacaktık
Yanacaktı tenimiz

Açtık
Susamıştık
İnsandık

Parantez içinde bir nottu mutluluğumuz
Az öz ve kısacık
Ya da bilinmeyen bir kelime idi aşk
Bir türlü öğrenemediğimiz tadını
Vermeyi bilemediğimizdi belki
Belki almayı
Belki adresler yanlıştı
Belki kişiler
Belki zamanı değildi sevmenin

Oysa tam zamanıydı sevişmenin

Acılara neden tam on ikiden vurulduk
Daha ne kadar beklemeliyiz ve neyi

Zaman aşımına az kaldı umutların
Aşağısı sakal tükürsen yukarısı bıyık

Kurt kapanına sıkıştı yüreğimiz...