Oysa sen gittin Şiiri - Şair Eternally

Gittin.....
Yaşana onca anıları geride bırakarak,
baharıma karlar yağdırarak,
çiçeklerimin yeşeren dallarını sensizliğin kavuran
ateşinde yokolmaya mahkum ederek....
Çekip gittin.....
Sensizlikle başabaşa bıraktığın evimde çürümeye,
ittin beni,
bir demir gibi paslanmaya,
bir çiçek gibi solmaya,
eski bir not gibi unutulmaya,
daha da ötesi,
sensiz ölüme ittin beni...
Şimdi sensiz olan bu evde
tüm eşyaların üstüne beyaz çarşaf atıp
kapıyı çarpıp gittin.....
Gittin...
Yeşeren umutlarımla birlikte,
ışığımla,
gökyüzümle,
hayallerimle,
sevgimle,
sevincimle,
tasamla,
nefesimle,
kalbimle gittin...
bana ait olan herşeyi alıp gittin...
gökteki yıldızlarımı bile..
Gittin...
aşkı ayaklar altına alıp,
beni yoksayarak gittin...
Bir veda bile etmeden kapıyı çarpıp gittin...
İçimde varolan son sesimle haykırdım sana,
_GİTME_GİTME KALYANIMDA_
ama sen duymadın sessiz çığlıklarımı..
Gittin.....
Bense bakakaldım ardından,
yaşlı gözlerle,buruk bir yüzle..
Sen gittin..
Söylemek istediğim onca şeyi içime attım ben.
alışmayı öğrenemedim yalnızlığıma,
yerini almasına gözyumamadım birbaşkasının,
söküp atamadım içimden seni..
sevemedim yaşamı sensiz,
çekemedim havayı içime,
yapamadım,
başaramadım,
kalamadım,
sensiz olamadım ben..
Oysa sen gittin...
Birbaşka yere,
birbaşka eve,
birbaşka kola...
beni yokedip birbaşka mutluluğa gittin...
Gittin...
Beni zamana karşı yaşamaya bırakıp
çekip gittin...
Şimdiyse zaman sensizliğin ertesi...!
kabuk tuttu yaralarım
sakın,sakın çıkma karşıma
dayanamam tekrar yara almaya.
Dün kalbimden kalakan vapurla birlikte
sende kayboldun gözyaşlarımın girdabında...
Bile bile sevdiğimi
Çekip gittin..
Ve ben bittim sevgilim....