Oysa sen; Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Zor bir yola girdim seninle
Yalan yanlış ne varsa takmadan
Bir gün düşeceğimi bile bile
Önüme yığılan taşlara bakmadan
---Oysa sen;
---hiç bilmedin ki
---Gözlerimi bağlayıp yürüdüğümü
---İçin için yanarken
---Gözyaşımı saklayıp güldüğümü

Yalan dünyanın tadı kalmadı
Nerde beni sevenler, nerde hani
Topraklara gömdüm sevdamı
Ben böyle bir adamıydım yani
---Oysa sen;
---Hiç ölmedin ki
---İşte şuramda yaşıyor
---Her gece, her gece
---Göğsümde yatıyorsun

Göğsümdeki bu hançer öyle derin ki
Çek çek bitmiyor, inan ki canım yanıyor
Parçalanmış camları bir bir toplarken
Avuçlarım onları toprağıma atıyor
---Oysa sen;
---hiç gitmedin ki
---Sol yanımda kanıyorsun
---Yürüdüğüm sokaklarda
---Her köşeden bakıyorsun

Biter sanmıştım çektiğim acılar
Biter sanmıştım göğsümdeki sancılar
Olmuyor bir tanem olmuyor
Bittim, tükendim, yaktı bu ayrılıklar
---Oysa sen; hiç bitmedin ki
---Düşlerimde geziyor
---Damarlarımdan akıyorsun
---Ellerimden sıkıca tutup
---Karanlığa çekiyorsun
---Gözlerimi bağlayıp
---Haydi, haydi gel diyorsun…