Oysa o kadar uzaktır ki deniz bana

Martıların sessiz çığlığı gelir kulağıma,
Oysa o kadar uzaktır ki deniz bana,
Kokusunu çekerim uzaktada olsa.
Bir yetimin ağlamasını duyarım,
Üzülürüm.
Çok uzaktada olsa içimdedir sanki
Gözyaşları ıslatır beni gizlice.
Uzaklarda açlıktan kırılır bir ülke,
Ne yapıyoruz derim ama sesim duyulmaz,
Ağlasam göz yaşlarım görünmez.
Bir çaresiz çare ararken dertlerine,
Sanır ki en dertli o,
Başka dertli yok.
Ne zaman dara düşsek anarız Rabbimizide,
Mutluyken anmayız bazen.
Hepimizde suç var sanki biraz,
Günah var.
Pekiyi neden?
Neden değiştiremeyiz bazı şeyleri,
Değiştirmeye gücümüz varken,
Birlik olamayız ki, neden?
Martılar sessizce çığlık atmakta olsun,
Bir yetim ağlamakta,
Bir halk aç kalmakta
Ve biz kör olmaktayız hala,
Sağır olmaktayız,
Dilsiz olmakta.
Oyalanıp duruyoruz işte,
İnsan gibi değil ama!
Bu fani Dünya'da.