Oysa Ne Kadar da... Şiiri - Murat Sezgin

Oysa Ne Kadar da...
Bana sevgi ırmağında toplanan
Sevgi kabarcıklarını ver
Uzat ellerini titremesin
tutmayı dene
Gelecektir ellerine kızgın damlalardan oluşan
Durgunluğun ak köpükleri

Denedin mi acemiliklerin
Işıltılı aylazlığını yakalamayı?

Su gibi akıp giderken
Hayallerin yüreğinin katılaşmış yerinden
Yaşatmanın hayali değil
Yalnızlığın acımsı tadıdır burukluğunu kementleyen
Kızgın güneşin altında buruk bir serinliği yaşıyorsun bende
Oysa ne kadar isterdim
Bütün benliğimin derinliğine kadar inen sıcaklığı
Belki hissetseydim o sıcaklığı
Seni serinliğin içinde
Kızgınca bir kor gibi böğrümde taşırken
Etimin yanık kokusunu senin kokun olarak duyumsardım
Şimdi sen uzayıp giden bir tren yolculuğunda
Kara bir dalganın soluksuz resmini
Güzellik diye resmediyorsun gözlerinin koruluğuna...
Oysa ben
Acemi bir çouk gibi
Kötü çizgilerimle seni resmediyorum
Sonsuzlaşasın bende diye
Kaçış mı seninki fırtına gibi
Yoksa kalış mı bende kaçışın...

Neydi kırlangıcın kırık kanadını senin sevgine bağlayan?
Neydi yarasa kılıklı biri gibi, karanlıkta sensiz kör olan...
Ben seni durulaşan ırmağın durgunluğunda değil,
Çağlayan ırmağın duru ruhunda sevdim...