Oysa Ne Çok Özlemişim Seni Şiiri - Ayşe ...

oysa ne çok özlemişim seni!
meğer hiç fırsatım olmamış
bir an olsun oturup düşünmeye...
uzun ve sensiz tüm yolculuklarımda yokluğundaydım hep.
SEN'sizliğin içindeki SEN'le...
oysa ÖZLEMEK NE GÜZELMİŞ seni.
bazen sırf bana şiirler yazdırıyor diye
sevdim seni, sensizliği
ve seni özlemeyi.
kokuna duyduğum hasreti
sonra o güzel gözlerini
öyle böyle değil
anlatılacak gibi değil
yazsam bitecek gibi değil
YİNE ÇOK ÖZLEDİM BEN SENİ
adam gibi özledim hani!
sana yazılan ama bir türlü okunamayan dizelerim de özledi
bizi bağlayan o gizli şeyi.
sanki ÖZLEDİKÇE SEVİYORDUM seni
çalarken radyoda eski-yeni şarkılar
beni alıp götüren sendin.
düşündüğüm yalnız senin gözlerin...
tektin benim için
bir şeylere benzetmek bile mümkün değildi.
tenini, sesini,sevmelerini o bakışlarını...
ve sihrini gözlerinin!
seni,
sana hissettiklerimi,
sana duyduğum o büyük hayranlığı ve sevgiyi
anlatmak işte
İMKANSIZLIĞIN TA KENDİSİYDİ!
sonra sen gittin bu sevdadan,
hasretim oldun.
kendimle bile değil
KİMSESİZ, YAPAYALNIZ KALDIM.
sen gidince ben bile bana dayanamadım
sığmadı yüreğim bedene
ben artık yalnızdım
sen artık sadece yalnızlığımdın.
hasretten gözyaşlarımı kuruttum,
tükenmez sandığım korkunç geceler yaşadım.
seni her özlediğimde;
önce yüreğime
sonra kağıtlara yazıp,
satır satır, ince ince, uzun uzun kanadım!
sonra,
çoook uzun zamanalrdan sonra,
birgün,hatırlamıyorum kimdi,
" SEVMEK BAZEN VAZGEÇMEYİ GEREKTİRİR!
bazen sırf onun için
bazen sırf kendin için
bazen sırf onurun için
bitirmek, gitmek gerekir... " dedi biri.
belki de en çok bu yüzden
vazgeçiverdim senden
VE İNAN daha mutluyum şimdi.

(19.07.2007 gaziantep)