Oysa ki hep sen varsın . Şiiri - Erhan Ünlü

Oysa ki ben
Yüreğinin ağzından öptüm
Bir bakışına dünyayı hiç etmişim
Bir gülüşüne
Tanrılara baş kaldırmışım
Cehennemin dibine yolluyorum
Bütün bağnazlıkları
Yanılmak
Yanmaktan bin beter , kor gibi
Bir alın çizgisine
Bin bıçak darbesi yemişim
Kim durdurabilir ki beni kim ?
Bir dudak ısırığına
Bin geceyi yakmışım
Yıldızları koparmışm gökten .
Bir damla gözyaşına
Gözyaşımı kurutmuşum.
Bir çöl gibi gözlerim
Gözlerim kendiyle kavgada .
Yörüngesini şaşırmış
İki yıldız gibiyiz.
Ben yaklaştıkça
Sen uzaklaşıyorsun.
Oysa ki dokunsam
Bulaşacağım
Bir cüzzamlı hasta gibi
Üstüne başına doluşacağım
Her yerine bulaşacağım .
Dokunamadım
Lal kaldım
Yüreğim sustu
Sen uçurumda
Kanadı kırılmış bir kuş gibi
Kendi uçurumundan düştün .
Kanadı kırık kuştun
Ben aşk savaşı'nı kaybetmiş
Sevdası vurulmuş
Bir Gladyatörüm .
Oysa ki mavilim
Bir hayalimiz var dı
Umud etmiştik tanrılardan sevgiyi
Son bir nefes gerekli bize
Ayağa kalkıp
Dimdik duracaktık ,
Göğsümüzü siper edecektik
Etlerimiz
Lime lime edilene kadar .
Bir savaşçı gibi
Özgür ve hür
Dağların bağrına basıp
Sevdamızı büyüteceğiz.
Yaralarını öpeceğim tek tek
Oysaki mavilim
Seninle yaşama sevincim
Çarpıyordu göğsümün içinde.
Yürek yürek sarıyordum seni .
Hangi sebep ?
Hangi neden ?
Seni unutturabilir ki bana ?
Tırnaklarımı
Sıktığım yumruklarımdaki
Etini kanatırcasına
Geçiriyorum .
Gözlerimde iki damla yaşla
Sessizce uzaklara dalıyorum .
Ağlıyorum sana
Dudağındaki en ince çatlağa
Ömrümü veririm .
Bir sarılmana
Cehennemi arıyorum
Ah be mavilim
Hayatı yine ıskaladık işte .
Bir sonsuzluğun içindeyiz
Geriye baktığımızda
Uzun uzadıya hiç olmuş bir ömür
Bir çöl gibi , verimsiz
Azala azala tükeniyoruz .
Hıçkırıklar düğümleniyor boğazımıza
Kuruyor dallarımız yavaş yavaş .
Yarım kaldık
Acemi sevişmelerimiz kadar kaldık
Hiç tamamlanamayacak bir hayat
Ah be mavilim !
Hangi sebepti ?
Hangi nedendi ?
Bizi hayatın acımasız ćarkında
Üzüm gibi
Mavi şaraba çeviren
Ah be mavilim !
Unutup gitmek mi ?
Unutulmuyor
Yürek yüreğe değdiyse
Gerçek olan yürekler .